Ekim 2004 tarihinde Rhsanat dergisinde yayınlanan röportaj:

Rhsanat: Genç sanatçının plastik sanatlar ortamındaki yeri nedir?

Ahmet Ög˘üt: S¸imdilik sempatik bir yeri var; bir takım yan sergiler, araya sıkıs¸tırılmıs¸ iki günlük sunumlar, gençlerimizi sevelim, onları tanıyalım, bir kere de onlara fırsat verelim sergileri v.s. Ama herkesin böyle düs¸ündüg˘ünü söylemek haksızlık olur, tıpkı profesyonel bir sanatçıya davrandıg˘ı gibi davrananlar da var, tüm riskleri göze alarak gerçek sanat ortamının içine koyanlar da, bu sezgilerle ilgili bir s¸ey olsa gerek.

Rhsanat: Genç sanatçının geleceg˘e hazırlanırken kars¸ılas¸tıg˘ı sorunlar nelerdir?

A.Ö.: Dog˘ru kaynaklardan beslenmek ve bu kaynaklara ulas¸abilecek alternatifleri aras¸tırmak lazım, çok yönlü bir bellek olus¸turmak en büyük avantajımız olacaktır. Bu artık Türkiye’nin neresinde olursan ol mümkün olabilecek bir s¸ey. Kimse kendini dezavantajlı görmesin. Bu bence pranoid bir kolaycılık olur. Farazi kaygıları bırakmamamız gerekiyor.

Rhsanat: Genç sanatçının yeterince desteklendig˘ini ve motive edildig˘ini düs¸ünüyor musunuz?

A.Ö.: Büyük bir motivasyon eksiklig˘i var. Oturup bir yerlerden destek gelmesini bekleyenler çok fazla. Durum böyle olunca potansiyel çürüyüp gidiyor. Etrafımda gelecek vadeden kim varsa, göz ardı edildig˘ini düs¸ünüyor. Aktif olan bir kesim genç sanatçı da var, ama çog˘u yanlıs¸ s¸eyler yapıyor. Birinin tez elden onları uyarması lazım. Nasıl bas¸larsan öyle gider gerçeg˘i çok önemli. I˙yi is¸ler çıktıg˘ı zaman mutlaka bir s¸ekilde aradan sıyrılabiliyor, bu yüzden genç sanatçıların bütün kaygılarını bırakıp is¸lerine bakmaları lazım. Ne de olsa herkes kendi is¸ini yapıyor ve kendi sınırlarını kendi çiziyor.

Rhsanat: Türkiye’de genç sanatçılar öncü ya da alternatif bir tavır gösterebiliyor mu?

A.Ö.: Genç sanatçılar olarak kendi pozisyonumuzu yaratmada özürlüyüz. Dog˘ru kararları çok çabuk alamıyoruz ama bu öncü ve alternatif çıkıs¸ları engellemez ve böyle bir güç mevcut. Riske girme avantajımız var. Geçtig˘imiz yıllarda Proje4L’de yapılan “Seni Öldüreceg˘im I˙çin Çok Üzgünüm” ve “Plajın Altında; Kaldırımı Tas¸ları” sergileri bu konuda tarihsel bir öneme sahip isabetli sergilerdir.

Rhsanat: Genç sanatçılar kendi deneyim ve birikimlerini sorgulayıp yas¸ama geçirebiliyor mu?

A.Ö.: O konuda da gençler olarak organize olma sıkıntısı yas¸ıyoruz. Bir takım heyecanlar var, birikimler ve deneyimler de. Ama yas¸amsal olanla ilis¸kiye geçebilmek için bunları dolas¸ıma sokmak gerekiyor, biraz da birlikte hareket etmeyi ög˘renmek. Mesela bizim üç yıl önce Ankara’da böyle bir çabamız vardı. Kendi gayretlerimizle bir araya gelip genç ve yeni bir kadro ile “Ankara’yı Kurtarma Projesi” bas¸lıklı bir sergi yapmayı planlıyorduk. Organize olamayıp sonunu getiremedik. Arkasından bir binanın dördüncü katında, küçük bir büroda üç kis¸ilik “Ünlü Olma Sergisi”ni gerçekles¸tirdik. Az kis¸inin izledig˘i kendine göndermesi olan bir sergiydi. Bugün I˙zmir’de aynı çabanın kurumsallas¸arak (K2 Sanat Merkezi) is¸leyebildig˘ini görüyoruz.

Rhsanat: Türkiye’de genç sanatçı geleneg˘i ne kadar ve nasıl sorguluyor?

A.Ö.: Malzemenin kes¸fedilecek çok fazla bir s¸eyi kalmadı. Fikirler kendi malzemelerini belirliyorlar, malzemeler fikirleri deg˘il. En azından I˙stanbul’da genç sanatçılar zaten böyle bir ortamda yetis¸iyorlar. Gelenek de bir yandan devam ediyor, o yoldan giden genç sanatçılar da var, usta çırak ilis¸kisini devam ettirenler bile var. S¸öyle uzaktan bakarsak, her s¸ey kendi halinde zaten devam ediyor. Türkiye’de genç sanatçılar gecikmeli gelen bir tarihi sürdürmek durumunda deg˘il ve çog˘u da bunun farkında, yani ortada -aslında geleneg˘in sorun yaptıg˘ı- kapatılması gereken bir açık yok; geleneg˘i yok saymayı da kastetmiyorum, geleneg˘in yok saydıklarını kastediyorum...